No work today. Just spent my whole day in our house. Kung anu-ano na naman tuloy ang iniisip ko. Nakaka-depress. Ewan ko ba kung bakit ganun ako. I go straight to the point. Bumabagabag na naman sa isipan ko ang kasalukuyang career ko... or should I say, meron ba akong career?
Nataon pa man din na Labor Day ngayon sa Pinas. Proper timing ba ito? Ah ewan. Siguro nga ay feel na feel ko lang ang Labor Day... ang pakikipagsimpatya sa kasalukuyang problemang kinakaharap ng mga manggagawang Pinoy. Guff! Ano ba ito, lume-level up na talaga ang pagse-senti ko rito. Baka batuhin nyo na ako ng kamatis sa kadramahan ko. Pero pagpasensyahan nyo na ako dahil one outlet ko lang naman ito para maibsan ang kalungkutan at "insecurities" ko sa buhay.
At the end of the day, I realize that I should always thank God for I am still blessed. No questions asked.
No comments:
Post a Comment